Podprogram „Od Nowa” dla osób bezdomnych, zapewniający dwuetapowe dojście do własnego, docelowego mieszkania; w I etapie osoby bezdomne uzyskują tymczasowe mieszkanie w inkubatorze, w którym przygotowują się do powrotu do samodzielnego życia, ucząc się gospodarowania własnym budżetem, zarządzania gospodarstwem, współdziałania z innymi lokatorami i opiekunem, a po pozytywnym zakończeniu tego etapu mogą uzyskać samodzielny lokal.

Miasto w lipcu 2013 r. wygospodarowało ze swojego zasobu pierwszy lokal wspomagany dla osób bezdomnych, w którym zamieszkało 3 bezdomnych mężczyzn. Koszty remontu  i wyposażenia lokalu zostały pokryte ze  środków pozyskanych w ramach realizacji przez Urząd Miejski w Stargardzie, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Stargardzie oraz Centrum Socjalne Caritas w Stargardzie pilotażowego wdrażania standardów usług w zakresie bezdomności i testowania Modelu Gminnego Standardu Wychodzenia z Bezdomności w projekcie „Tworzenie i rozwijanie standardów usług pomocy i integracji społecznej” współfinansowanym przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Kolejne mieszkanie wspomagane, również wydzielone z mieszkaniowego zasobu Miasta, jest przeznaczone dla 3 bezdomnych kobiet. Jego remont i wyposażenie zostało sfinansowane przez Centrum Socjalne Caritas w Stargardzie (malowanie, wykładziny, płytki, wyposażenie lokalu i zmiana kotła centralnego ogrzewania na ogrzewanie gazowe etażowe). Natomiast Miasto pokryło koszty wymiany instalacji elektrycznej i rozbiórki pieców. Kolejne mieszkanie dla 5 osób bezdomnych zostało uruchomione w 2017 r. na bazie zasobu Stargardzkiego TBS.

Mieszkanie wspomagane przeznaczone jest dla osób bezdomnych opuszczających noclegownię, schronisko, dom dla bezdomnych, gminny ośrodek wsparcia lub inną placówkę tego rodzaju, w którym przeszły proces reintegracji społecznej. O pobyt w mieszkaniu wspomaganym mogą ubiegać się osoby bezdomne, które spełniają łącznie następujące warunki:

• ich bezdomność trwa co najmniej 6 miesięcy,
• przebywają w noclegowni, schronisku, domu dla bezdomnych, gminnym ośrodku wsparcia lub innej placówce tego rodzaju na terenie miasta Stargard,
• ostatnim miejscem ich stałego zamieszkiwania był Stargard,
• są zmotywowane do zmian i dążą do usamodzielnienia,
• uczestniczyły lub uczestniczą w terapii,
• realizują kontrakt socjalny i indywidualny program wychodzenia z bezdomności, w zakresie reintegracji zawodowej i społecznej,
• posiadają stałe źródło dochodu,
• oczekują na prawomocnej liście osób uprawnionych do przydziału lokalu z mieszkaniowego zasobu Miasta,
• uzyskały kwalifikację i pozytywną opinię Komisji ds. mieszkania wspomaganego.

Zadaniem mieszkania wspomaganego jest w szczególności:

• zapewniać odpowiednie warunki bytowe, umożliwiające prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego,
• pomagać w integracji ze środowiskiem poprzez rozwój umiejętności prawidłowego wchodzenia w relacje społeczne,
• umożliwiać przygotowanie do pełnej samodzielności, poprzez doskonalenie umiejętności prowadzenia samodzielnie gospodarstwa domowego, radzenia sobie z problemami codziennego życia, rozporządzania posiadanymi środkami finansowymi,
• stwarzać możliwości samodzielnego rozwiązywania trudności życiowych, emocjonalnych, rodzinnych – przy wsparciu opiekuna,
• rozwijać możliwości planowania i wykorzystania czasu wolnego,
• umożliwiać rozwijanie i utrwalanie poczucia odpowiedzialności za własne życie,
• uczyć ponoszenia konsekwencji własnych decyzji i działań,
• umożliwiać nabycie umiejętności realnego postrzegania rzeczywistości.

Program „Od Nowa” zakłada dwuetapowe dochodzenie do uzyskania mieszkania:

I etap – mieszkanie wspomagane,

II etap – mieszkanie samodzielne.

Mieszkania wspomagane składają się z trzech do pięciu pokoi, wspólnej kuchni, łazienek i przedpokoju. Każdy pokój stanowi odrębny lokal, do którego najemca otrzymuje swój klucz. Lokatorzy mają prawo do wspólnego użytkowania pozostałych pomieszczeń w mieszkaniu. Usamodzielniające się osoby bezdomne wspiera opiekun, który służy radą i pomocą. Osoby bezdomne podczas zamieszkiwania w mieszkaniu wspomaganym uczą się gospodarować własnym budżetem, zarządzać gospodarstwem, współdziałać z innymi lokatorami i opiekunem. Pobyt w mieszkaniu wspomaganym jest okresem przygotowującym do powrotu do samodzielnego życia i nie powinien trwać dłużej niż 3 lata. Po pozytywnym przejściu I etapu zamieszkiwania w mieszkaniu wspomaganym mieszkaniec może uzyskać mieszkanie samodzielne w ramach II etapu.

Miasto przekazuje środki finansowe na prowadzenie mieszkalnictwa wspomaganego dla osób bezdomnych, tj. zatrudnienie opiekuna, zlecając realizację zadania organizacji pozarządowej wyłonionej w drodze otwartego konkursu ofert. Aktualnie zadanie realizuje Centrum Socjalne Caritas.

W przypadku mieszkań zlokalizowanych w zasobie będącym własnością miasta Mieszkańcy wnoszą czynsz za wynajem zajmowanych lokali do Miasta. W związku z tym, że mieszkania te zostały zakwalifikowane jako lokale socjalne, stawka czynszu najmu w mieszkaniach wspomaganych dla osób bezdomnych jest najniższa w mieszkaniowym zasobie Miasta i wynosi obecnie 1,24 zł/m². Natomiast w przypadku mieszkań wspomaganych usytuowanych w zasobie Stargardzkiego TBS Miasto jako najemca tych mieszkań płaci czynsz do Stargardzkiego TBS a od mieszkańców  – podnajemców pobiera niższy czynsz.